Jak to jest z tymi błędami? Poprawiamy, czy nie?

Edukacja Montessori opiera się na wewnętrznej motywacji, a pomoce zostały stworzone w taki sposób, żeby dziecko było w stanie samodzielnie zauważyć swój błąd.

Co jednak, jeśli tak się nie dzieje?

W przypadku, widocznym na zdjęciu, kontrolą błędu był nauczyciel, który czytał wyraz. Mój synek, wielki fan pojazdów, bardzo chciał zapisać markę samochodu, który niedawno dostał. W początkowym etapie nauki pisania unikamy wyrazów niefonetycznych (które brzmią inaczej, niż się je pisze). Tym razem jednak poczułam, że podążanie za fascynacją będzie zdecydowanie lepszą drogą. Różnica w brzmieniu "Fiat" i "Fjat" jest nie do wysłyszenia, pojawił się więc błąd, który został niezauważony przez mojego czterolatka. 

Zastanówmy się przez moment, jak czujemy się, kiedy robimy coś z entuzjazmem; pracujemy nad czymś i jesteśmy dumni z efektów, a ktoś wytyka nam błąd. Myślę, że wielu z nas straciłoby motywację do dalszej pracy.

W Montessori nie poprawiamy dziecka. Jeśli maluch nie dostrzega swojego błędu teraz, nie oznacza to, że nigdy go nie zauważy. Być może w tym momencie jego umiejętności jeszcze na to nie pozwalają.

_____________________________________

Kontrola błędu w pomocach może występować w kilku formach:

• Mechanicznej - najłatwiejsza do zauważenia, bo namacalna np. cylindry. Dziecko nie jest w stanie włożyć szerokiego odważnika w wąski otwór, a jeśli włoże w za szeroku zobaczy, że jest zbyt luźny.
• Sensorycznej - zostaje zaburzona harmonia z powodu błędu np. w trakcie układania różowej wieży. Jest trudniejsza do zauważenia i wymaga wyćwiczonych zmysłów.
• Opartej na porównaniu ze wzorem np. tablice dodawania

_____________________________________

Jak rozwiązałam problem?

Zastanowiłam się co mogę zrobić, żeby synek już teraz mógł dostrzec pomyłkę i przygotowałam karty z kilkoma markami i poprawnymi podpisami na odwrocie.